Η ανύψωση του εξωτερικού ιγμορείου είναι πιο περίπλοκη από την έσω ανόρθωση κόλπων. Μια εξωτερική ανύψωση κόλπων χρησιμοποιείται μόλις πρέπει να αυξηθούν αρκετά χιλιοστά (πάνω από 3 χιλιοστά) ύψους οστού για να στερεωθεί ένα εμφύτευμα σταθερά. Τα ούλα ανοίγουν πρώτα και το τοίχωμα του άνω γνάθου εκτίθεται εξωτερικά. Αυτό το οστέινο παράθυρο προετοιμάζεται με τη βοήθεια λεπτών κοπτικών ή οργάνων υπερήχων (πιεζοχειρουργική) μέχρι να φτάσει το δάπεδο του άνω γνάθου (δάπεδο του κόλπου). Στη συνέχεια, το δάπεδο του ιγμορείου σπρώχνεται απαλά και προσεκτικά προς τα πάνω με αμβλέα όργανα, ώστε να μην τραυματιστεί η λεπτή μεμβράνη.

Όπως και με την εσωτερική ανύψωση κόλπων, η τεχνητά δημιουργημένη κοιλότητα μεταξύ του δαπέδου του ιγμορείου και του οστού γεμίζει με υλικό αντικατάστασης οστού. Εάν στη συνέχεια μπορεί να επιτευχθεί ένα ύψος οστού τουλάχιστον 3-5 mm, το εμφύτευμα μπορεί να αγκυρωθεί ταυτόχρονα με τη διάσπαση του οστού. Εάν το οστό της γνάθου έχει ήδη υποστεί σοβαρή βλάβη, το εμφύτευμα μπορεί να τοποθετηθεί το νωρίτερο μετά από 3 μήνες, μερικές φορές μόνο περίπου 8 μήνες μετά την ανύψωση του δαπέδου του κόλπου.